Deze pagina is een initiatief vanuit ‘Ontmoeten ráákt!’ Hier komen inspirerende verhalen die we tegenkomen. Deze zullen we via de nieuwsbrief regelmatig tippen en onder de aandacht gebracht. Via een link kunt u dan doorklikken om het hieronder uitgebreid te lezen. Een nieuwsbrief is echter vluchtig en verdwijnt weer uit de mailbox en het verhaal dat ons raakt blijft op deze pagina langer beschikbaar. Het meest recente verhaal staat bovenaan.
Op 13 april 2024 was onze kerk de hele dag voor iedereen, jong en oud, geopend. Het was heel zonnig weer en daarom stonden er stoelen buiten bij de ingang. We hebben daar zitten breien voor de actie “Blij dat ik Brei”. De mensen die langs liepen hebben we uitgenodigd om achter in de kerk in het hoekje koffie of thee te drinken met een koekje of een boekje (uit de Boekspot). Heel veel mensen hebben hiervan gebruik gemaakt. Er waren mooie Ontmoetingen met allerlei interessante verhalen. Het viel mij op dat er veel jonge mensen even de kerk opzochten en dat ze ook openstonden voor goede gesprekken. Ik merkte een soort honger bij veel jonge mensen. Hopelijk kunnen we met deze mensen een stukje oplopen, om zo samen het verhaal van Jezus levend te houden.
Enkele jonge meiden lopen in de kerk. Als ik met ze in gesprek ga, zijn ze nieuwsgierig naar wat ze in de kerk zien. In de Mariakapel willen ze een kaarsje opsteken. “Weten jullie waarom we dit doen?” vroeg ik aan hen. “Voor een beetje licht en hulp van Maria”. “Nu moet je bidden of zoiets” zegt er een. Het uitleggen van het kruisteken volgen ze met aandacht. Met een “Tot ziens en bedankt” gaan ze weer naar buiten.
Daarna vond er met een jongeman een plezierig gesprek plaats over geloven. Hij vroeg naar een relikwie in de kerk. Hij was vanaf zijn jeugd met allerlei geloven in contact geweest en was op zoek naar de waarheid. “Wat is de waarheid?” vroeg hij. Na een lang en boeiend gesprek bedankte hij mij vriendelijk.
Ook een jonge vrouw die vlak om de hoek van de kerk woont, was zeer geïnteresseerd in wat wij in de kerk allemaal doen. Na een uitleg over de activiteiten van Ontmoeten Raakt merkte ik dat zij vol aandacht was voor wat wij doen.
Al deze gesprekken en Ontmoetingen geven je als vrijwilliger een goed gevoel en veel energie om door te gaan op de weg die wij zijn ingeslagen met Ontmoeten Raakt. Ik ben dankbaar dat ik op deze dag één van de gastvrouwen/heren mocht zijn.
In de zondagviering van 18 februari werd gesproken over de “Levensboom”. De afbeelding voor de nieuwe Paaskaars en de huispaaskaars gaf aanleiding om te spreken over het hongerdoek uit 1982. Het hongerdoek bood mooi verbinding met de lezingen. De uitleg over de betekenis van de Levensboom en het gebruik ervan, op verschillende bijzondere momenten in het leven. Bijvoorbeeld ook dat deze geplant kan worden ter nagedachtenis van een overledene.
Na de viering vertelde een mevrouw aan mij hoe zij geraakt werd door de uitleg en betekenis van de Levensboom. Hoe zij dit zelf ervaren heeft bij het planten van een Levensboom na het overlijden van haar man. Met precisie vertelde zij dat er 1350 gram as onderin het gegraven gat voor de boom ging. Dit was voor de wortels, de voeding, de bron. De overige as mocht rondom de boom vermengd worden met grond. Elk voorjaar is ze weer blij en dankbaar dat ze kan zeggen tegen haar “man”: Wat heb je toch weer mooie blaadjes! Haar emotie raakte mij en voelde als een mooie ontmoeting.
Sommige ontmoetingen hoeven niet lang te duren om betekenisvol te zijn. Af en toe kom je iemand tegen en blijven zijn of haar woorden meerdere dagen, ja, zelfs weken in een bocht van je geheugen hangen. Dit overkwam Sophie Vanhaverbeke enige tijd geleden tijdens de nieuwjaarsreceptie van haar pastorale eenheid. Haar ervaring is vastgelegd in een korte column op de website van PRH België. Op verzoek van Ontmoeten raakt! Hierbij een link naar dit bericht in het kader van ontmoetingen van de maand.
Op een nabijgelegen treinstation raakte ik op een tochtig bankje in gesprek met een charmante dame op leeftijd, toevallig uit mijn woonplaats. Ze vertelde met de trein op weg te gaan naar haar vriendin om er even een dagje tussenuit te zijn. Er ontspon zich een verdrietig verhaal en ademloos luisterde ik naar haar relaas over haar onlangs overleden man en heel kort erna het zeer onverwachte overlijden van haar schoonzoon. Ze gaf aan een zeer moeilijke tijd door te maken en niet te weten hoe het haar zou lukken deze zware tijd door te komen. Toen onze treinen arriveerden, scheidden onze wegen. Ik wenste haar een hele fijne en ontspannen dag met haar vriendin toe. De moedige vrouw glimlachte en zwaaide. Nog lang bleef haar droevige verhaal in mijn gedachten en ik overpeinsde over hoe onvoorspelbaar het leven kan zijn. Carpe diem, elke dag weer.
Tweede kerstdag Ontmoeten 20 mensen elkaar om te luisteren met je Hart en tijdens de lunch een mooi gesprek over het nut om spelletjes met elkaar te spelen. Kerstmuziek, Stef Bos die met zijn muziek en stemgebruik uitlegt dat de gewone alledaagse dingen de mooiste Ontmoetingen opleveren. Een leerzaam kerstverhaal uit deze tijd. Het brengt je op gedachten over je eigen invulling van kerst. Speel jij een spelletje? Aansluitend wordt er gezellig geluncht met mooie gesprekken.
Het kerstverhaal lezen? Klik op deze link
Een mooi gesprek over bijvoorbeeld het mooie van spelletjes doen met elkaar of speciaal met de (klein)kinderen. Vooral het aspect van plagen, elkaar gelegitimeerd een hak zetten zijn waardevolle elementen. Maar ook moeten, willen of juist laten winnen kunnen heilzaam zijn. Met sommige mensen kun je (maar) beter geen spelletje doen, die nemen winst of verlies (te) snel zo persoonlijk. Kaarten is volgens een ingewijde ook echt iets met een katholiek karakter. Een knipoog en wat zelfspot doen je goed. Heb je het doen van een spelletje met kerst aan je voorbij laten gaan? Nieuwe kansen zijn er op oudjaars avond en anders een mooi voornemen voor 2024. Speel een spel en Ontmoet.
Namens Ontmoeten raakt,
Gerard Vendrig, Esther van Rooijen en Laurens Guelen
Het was woensdagochtend, ik heb een paar uur vrij voor mijzelf. Met een boek en een kop thee, settel ik mij op de bank. Ik mijmer wat en voel me dankbaar. Ik denk aan een vriendin. Zij heeft een verantwoordelijke baan en zit middenin een verbouwing. Ik mis haar, we zien elkaar te weinig. Ik denk: zou zij wel eens tijd nemen voor een boek?
Dan gaat de telefoon; het is mijn vriendin! Zij belt om te vragen hoe de operatie van mijn man is gegaan, wat fijn. We wisselen belevenissen uit. Dan komt er bij haar een lijn tussendoor; de aannemer. Ze onderbreekt kort ons gesprek en komt terug. We praten nog wat en ronden ons gesprek af want de werkmannen moeten koffie. Ze zegt: ‘Love you, zie je snel!’ Ik weet, daar is geen tijd voor. Maar met een warm hart hang ik op.
Gesprek over de podcast over Jan Glissenaar († 8 mei 2011) Recentelijk boden zowel premier Rutte als koning Willem-Alexander hun excuses aan voor het veroorzaakte leed aan de bevolking van Indonesië. Sergeant Jan Glissenaar deed dit al in 1991, toen hij met zijn zoon Frans na ruim veertig jaar terugging naar Java, waar hij tijdens de oorlog gelegerd was. Op dat moment had hij al half de aardbol bereisd en de mensen in Nederland verteld over wat hij aantrof in de Derde Wereld. Hij zette zich in voor ontwikkelingshulp. De kiem daarvoor was gelegd tijdens zijn diensttijd en gedurende de jeeptocht van 25.000 km naar huis die hij met drie kameraden ondernam toen zij in 1950 werden gedemobiliseerd. Zo kon vanuit een oorlog toch iets goeds voorkomen. De postcastserie Stille getuigen van de VPRO is het indrukwekkende verhaal van Jan Glissenaar te beluisteren aan de hand van herinneringen van zijn zoon Frans Glissenaar, Klik op deze link om te luisteren,
De preek van Henny Slot afgelopen zondag (25 juni 2023), behoorde voor mij tot de buitencategorie. Verschillende gezichtspunten vallen samen. Wat moeten we met een actueel onderwerp als kunstmatige intelligentie? En ook inclusiviteit in kerk en samenleving. Hoe geven we antwoord vanuit ons geloof? Dat allemaal voor het voetlicht gebracht met een heldere karakteristieke woordkeus en door Henny op een kenmerkende en overtuigende wijze gebracht. Het kon allemaal niet treffender op deze hete zomerse dag waar de mussen ’s middag na de preek van het dak zouden vallen. Henny had de mussen in zijn preek nog zo gewaarschuwd. Benieuwd naar wat hier bedoeld wordt? Voor wie de preek wil (terug-)kijken en luisteren klik dan op deze link, geniet en laat je inspireren gedurende 7 minuten. Zo’n mooie preek verdient een ereplaats op onze website. Bedankt Henny Slot. Laurens Guelen
