Toen Tobit eens een dode begraven had en 's nacht thuis kwam, legde hij zich, omdat hij onrein was,
te ruste tegen de muur van de binnenplaats. Omdat het zo warm was, liet ik mijn gezicht onbedekt.
Maar ik had niet gezien dat er boven mij mussen op de muur zaten. Hun nog warme uitwerpselen
vielen in mijn ogen en vormden witte vliezen. Ik bezocht allerlei artsen om dat te laten verhelpen,
maar hoe vaker ze mijn ogen behandelden, des te minder kon ik door die vliezen zien.
Ten slotte werd ik helemaal blind, en dat ben ik vier jaar lang gebleven. Mijn hele familie beklaagde me om mijn lot.
Voor zijn vertrek naar Elymaïs heeft Achikar nog twee jaar in mijn levensonderhoud voorzien.
Anna verdiende in die tijd geld met spinnen en weven.
Als ze haar werk af had bracht ze het naar haar opdrachtgevers, die haar dan betaalden.
Toen ze eens, op de zevende dag van de maand dystros, iets afleverde, betaalden ze niet alleen haar volledige loon,
maar gaven ze haar bovendien een jong geitje uit hun kudde mee naar huis.
Toen ze ermee thuiskwam begon het te mekkeren. ‘Hoe kom je aan dat geitje?’ vroeg ik haar.
‘Je hebt het toch niet gestolen? Dan moet je het terugbrengen naar de eigenaar; we mogen niets eten dat gestolen is.’
Ze antwoordde: ‘Ik heb het als geschenk gekregen, naast mijn loon.’ Maar ik geloofde haar niet
en werd boos, en zei haar nogmaals dat ze het geitje moest terugbrengen naar de eigenaar.
Toen beet ze me toe: ‘En wat waren al die goede en rechtschapen daden van jou dan waard?
Moet je zien wat die ons hebben opgeleverd!’
Gelukkig de mens die ontzag heeft voor de Heer
die met liefde heeft voor zijn geboden.
Zijn nageslacht geniet aanzien in het hele land,
de oprechten worden gezegend.
Voor een vals gerucht zal hij niet vrezen,
hij is standvastig en vertrouwt op de Heer.
Standvastig is zijn hart en zonder vrees.
Aan het eind ziet hij zijn vijanden verslagen.
Gul deelt hij uit aan de armen,
zijn rechtvaardigheid houdt stand, voor altijd.
In die tijd stuurden de hogepriesters, de schriftgeleerden en de oudsten enkele Farizeeën en Herodianen op Hem af om Hem vast te zetten.
Deze kwamen bij Hem met de vraag: 'Meester, wij weten dat Gij oprecht zijt en U aan niemand stoort,
want Gij ziet de mensen niet naar de ogen, maar leert de weg van God in oprechtheid.
Is het geoorloofd belasting te betalen aan de keizer of niet? Zullen we betalen of niet betalen.'
Maar Jezus die hun huichelarij doorzag, antwoordde: 'Waarom probeert ge Mij te vangen? Geeft Mij een denarie, dan zal Ik eens zien.'
Zij deden het. Jezus vroeg hun nu: 'Van wie is deze beeldenaar en het opschrift? Ze antwoordden: 'Van de keizer.'
Daarop sprak Jezus tot hen: 'Geeft dan aan de keizer wat de keizer toekomt en aan God wat God toekomt.' En ze stonden verwonderd over Hem.
Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling & vernieuwingen
Om de bijbellezingen iedere morgen in Uw mailbox te ontvangen, kunt u zich hier inschrijven : dagelijksevangelie.org
