Wie is Jezus? Die vraag te stellen aan alle mensen, om gelovigen en ongelovigen uit hun winterslaap te halen. Dat is de taak van iedere gelovige, van iedereen die de naam Christen draagt. Het is DE taak van iedere priester. Iedere priester of hij het nu leuk vind of niet, of hij zich er iets aangelegen laat , of niet, is middelaar tussen God en de mens. Hij is een herder, die leidt, die voorop gaat en de kudde leidt naar Jezus Christus, de Herder bij uitstek.
Huurling te zijn is geen optie zegt Jezus vandaag. Een priester kan geen huurling zijn, om met het evangelie van deze zondag te spreken. Een hart hebben voor de mens, met name de zwakke zieke en zondige mens. Een mens van gebed te zijn. Dagelijks de eucharistie vieren, je breviergebed, je rozenkrans, je meditatie, in je gebedsleven iedereen meenemen en voor Gods gelaat te brengen. Laten zien dat God een hart heeft voor iedereen. Te getuigen, te pas en te onpas. Sommigen pikken het op, anderen halen de schouders op : Waar maak je je toch zo druk om? Doe toch niet zo moeilijk. Soms overkomt de priester het gevoel dat je leeft in de dagen van noach. Je denkt: Net als noach, sta ik hier, ik roep, waarschuw, laat de stem horen, maar iedereen gaat zijn eigen gang, trouwt, eet, drinkt en viert feest: totdat de klap komt…………… Je denkt: ben ik gek of zijn de anderen het? Wij zijn toch kind van God, waarom horen mensen Gods stem niet, waarom spreekt de mens daar niet over en gedraagt de mens zich daar niet naar?
Een goed mens te zijn en mensen naar menselijke goedheid te leiden is voor een priester niet voldoende. Zou dit voldoende zijn dan ben je een sociaal, maatschappelijk werker geworden en daar zijn er al voldoende van. Nee, naar Jezus Christus leiden, daar word je toe geroepen. Om de kudde van Christus niet aan hun lot over te laten en niet weg te vluchten als het heet onder je voeten wordt. De huurling ziet de wolf- het gevaar aankomen- en vlucht weg. Hij laat de schapen van Christus in de steek. Jezus brengt vandaag het belangrijke onderscheid aan: hart hebben voor de schapen, of juist niet.
Geroepen worden – hart hebben voor Christus`schapen- is de mooiste opdracht voor je leven, Alles word je gegeven. maar ook de meest eisende opdracht: alles wordt van je gevraagd.
Bij niemand anders dan Jezus Christus is redding te vinden horen wij vandaag in de eerste lezing. Jezus. Zoals Hij en de Vader leven in eenheid met elkaar, ja zelf de eenheid zijn. Zo wil God leven met ons in een eenheid van liefde en zorg.
Vandaag bidden en spreken wij om roepingen tot het priesterschap. Priesterschap ontvang je……. Niemand kan het claimen. Herder wordt je door handoplegging, gebed, wijding, je krijgt als het ware een identiteitkaart, een paspoort waarop na verloop van tijd niet meer je eigen foto staat, maar die van Jezus. Dat is je opdracht, daartoe ben je gezonden, dat word je in handen gelegd, om steeds meer werkelijkheid te worden in je leven als priester.
Iedere gedoopt wordt geroepen. Je krijgt je identiteitkaart, je paspoort waarop – als je je gedoopt zijn beleefd, aan de slag gaat- je eigen foto steeds meer gaat lijken op die van Jezus. Hij geeft zijn leven aan ons als zijn schapen, zijn kudde.
