Kerstmis is, wat mij betreft, een van de mooiste tijden van het jaar, een tijd waar ik met plezier naartoe leef en ook echt naar uitzie. In de kerk nemen we voor het uitzien naar Kerstmis vier weken de tijd met een officiële periode, de Advent. In het Latijn druk je met dat woord “advent” uit dat iets komende is, of met Kerstmis zeg ik beter dat iemand komende is. Anders dan in de samenleving, waar direct na Sinterklaas Kerstmis al lijkt te beginnen, ligt in de kerk de nadruk in de Advent op wachten. Vier weken lang, elke week een kaars erbij, zien we wakend en wachtend uit naar Jezus’ geboorte in de Kerstnacht. In het Zuiden van Duitsland en in Oostenrijk duurt het wachten zelfs tot kerstavond, pas dan worden stal en boom in de woonkamer gezet. Wij zijn, ook als kerkmensen, vaak iets vroeger, maar het idee is wel dat we wachten, zolang als praktisch mogelijk is. Met Maria en Jozef zien we verwachtingsvol uit naar de geboorte van het Kind van Bethlehem.
Jezus zal komen als een licht in de duisternis van de nacht. En ten opzichte van vorig jaar lijkt de duisternis niet minder geworden te zijn, eerder meer. Terwijl de oorlogen in Oekraïne, het Midden Oosten en op andere plekken in de wereld gewoon doorgaan, en er dagelijks slachtoffers te betreuren zijn, is daar de zorg rond uitbarstingen van antisemitisme en polarisatie in eigen land nog bijgekomen. Onder dat gesternte wordt Jezus dit jaar geboren. En toch vieren we Kerstmis, vieren we dat er met Kerstmis een heldere ster aan het firmament verschijnt en dat er een kind wordt geboren. Wij zijn als het volk waar Jesaja over spreekt in de Eerste lezing van Kerstnacht, “het volk dat in de duisternis wandelt en een helder licht ziet”. Midden in de winter vieren we dat licht de duisternis verdrijft, ook al is het maar voor even. Het is aan ons gelovige mensen om het licht van Bethlehem brandend te houden, om het vredige licht van de Kerstnacht verder te dragen in de wereld, ook na Kerstmis en na de jaarwisseling. Juist in tijden van spanning en polarisatie kunnen wij een verbindende rol innemen door de juiste woorden te kiezen, mensen samen te brengen, de vredige onschuld van het kind in de kribbe aan het licht te brengen.
Voor de komende weken wens ik u nog veel geduld om zo rustig wachtend uit te zien naar Zijn geboorte. Voor Kerstmis wens ik u inspirerende vieringen in de kerk, een mooi en goed samenzijn met familie of vrienden. Graag wens ik iedereen, mede namens de collega’s in het pastorale team, een Zalig Kerstmis en een Gezegend 2025.
Pastoor Peter Ambting
