Toen ze verder trokken kwam Jezus met zijn leerlingen in een dorp, waar hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. Haar zuster, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. Maar Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten. Ze ging naar Jezus toe en zei: “Heer, kan het u niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.” De Heer zei tegen haar :”Marta, Marta, je bent zo bezorgd en ja maakt je veel te druk. Er is maar één ding noodzakelijk. Maria heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.”
Een overbekend verhaal. In de bijbel staat het net achter het verhaal van de Barmhartige Samaritaan. Dat is een verhaal waarin goed voor een ander zorgen juist erg wordt gewaardeerd. Dit verhaal klinkt dus een beetje vreemd voor mij. Mensen die mij wat beter kennen, weten dat het huishouden bepaald geen hobby van me is van. Als ik me zo zou uitsloven, zou ik ook niet blij zijn met een zus die gewoon blijft zitten. Aan de andere kant is het natuurlijk wel begrijpelijk dat je de hoofdgast niet alleen laat zitten terwijl jij met andere dingen bezig bent.
Toch klinken de woorden van Jezus mij cru in de oren. Als je gastvrij bent, zijn er twee dingen die je graag wilt doen. De gast(en) naar de zin maken met eten en/of drinken, plus de gast(en) aandacht geven. Ik persoonlijk vind aandacht het belangrijkste, kom maar. Anders graag tevoren een afspraak maken, dan kan ik me voorbereiden..
Dit is een lezing waarover veel, heel veel te vinden is. Dominee Marleen de Kool ziet de twee dames als twee kanten in onszelf – allebei van waarde – die niet altijd in evenwicht zijn en allebei aandacht nodig hebben. En Martha is niet gelukkig met de kant die ze op dit moment gekozen heeft. Jezus roept haar, en die twee keer haar naam zeggen is in de bijbel een teken van gezien worden door de Ene als degene die je werkelijk bent, wie je worden mag, waar je bestemming ligt.
Marta wordt op dat moment helemaal in de beslag genomen door haar zorg. Letterlijk staat er ‘omsloten’; alsof ze gevangen zit in alles wat ze ‘moet’ doen. Daar kunnen we natuurlijk vragen bij stellen: ook wij willen presteren, goed doen, niet achterblijven. En voor wie doen we dat? Van wie willen we erkenning?
En als Marta Jezus aanspreekt ziet hij haar werkelijk. Ze heeft het druk, is onrustig. Marta die gericht zou zijn op één ding, is vrijer. Aandacht en rust bij je werk werkt beter, vrijer, ontspannen.
Maria heeft het goede deel gekozen – goed voor háár: tijd voor verstilling, verlangen naar woorden, verhalen. Groeien in geloof. Samen maken de zussen gewijde ruimte. Ruimte waarin beide zusters kunnen leven en vervulling vinden.
De dominee eindigt met: Als er iets is dat dit verhaal in haar kracht en eenvoud laat zien is het dit: het gewone leven is de beste oefenplaats om te leren vertrouwen dat God het goede deel is, de grond onder je voeten, de reisgenoot die met je gaat waar je ook gaat en wat het leven ook van je vraagt.
– In Jezus’ tijd was de plaats van de vrouw in de keuken als er gasten waren. Maar Jezus heeft mannelijke en vrouwelijke leerlingen, mannelijke en vrouwelijke vrienden. Iederéén is welkom, God sluit vriendschap zonder uitzonderingen: ontsluit zo een nieuwe toekomst. Voor ons allemaal. Trappisten Koningshoeve
– Wat is tijdelijk? Wat heeft waarde voor de eeuwigheid? Alles tiptop in orde hebben, alles op een rijtje hebben voor dat God zich welkom kan voelen? Altijd werken om te laten zien dat je gelooft?
– Bij de Ene mag je komen zoals je bent, niet alles hoeft in orde te zijn.
– Ik bedoel niet te zeggen dat het niet goed is om je best te doen, om mensen te dienen, om dingen goed te willen doen, maar je moet je niet te druk maken met alles. Geniet van de dingen die je doet en doe het omdat je het wil, omdat het je energie geeft, omdat het je dichter bij God brengt, omdat je er blij van wordt en niet omdat het ‘moet’ van de maatschappij, omdat het moet van school, omdat het moet van je ouders, omdat het moet van jezelf. Zijlacht.nl
– Meister Eckhart zei het volgende: Maria is in zijn visie eigenlijk nog maar aan het begin van haar geloofsweg. Ze gaat erin op, vergeet het gewone leven. Maar een gerijpt geloof, is niet met je hoofd in de wolken, maar met beide benen op de grond. Voor Eckhart geldt dat Marta daarom verder is op de weg van het geloof. Zij heeft die eerste fase al gehad. Maar nadat ze vertoefd heeft in hogere sferen is ze weer teruggekeerd naar het gewone leven en naar het dagelijks werk. En daarin beleeft ze nu haar geloof. Marta wérkt gewoon, maar haar werken heeft de vanzelfsprekende aanwezigheid van God in zich. Bert Altena
Moeder aller moeders
Moeder aller moeders,
jij, de meest ontvankelijke,
jij, de trouwe tot onder het kruis.
Geprezen ben jij,
moeder aller moeders,
die haar dode kind droeg
in naam van alle moeders.
Geprezen ben jij,
moeder aller moeders,
die luistert zonder uitsluiting,
die geen machtigen vreest.
Geprezen ben jij,
moeder aller moeders,
die door jouw zijn ons bijstaat,
die ons nieuwe geestkracht geeft.
Geprezen ben jij,
moeder aller moeders,
die de Liefde aller Liefde droeg
die door die liefde ons vernieuwt.
(Marinus van den Berg)
==========
Een leven in openheid
Een leven in openheid
een leven in overgave
werd een leven
waarin God Liefde
ten volle Mens kon worden.
In haar leven
raakten hemel en aarde elkaar.
Het was en is Gods droom:
haar en ons
in zijn hemel van liefde opnemen
vandaag
altijd opnieuw
en eens voorgoed….
(Mieke Kerckhof)
==========
Smeekbede van Paus Franciscus op 3 oktober in de basiliek Santa Maria Maggiori te Assisi
O Maria, onze Moeder, we komen opnieuw voor u.
U kent de zorgen en strijd die zwaar op onze harten drukken in dit uur.
We richten onze blik op u, dompelen ons onder in uw ogen en vertrouwen ons toe aan uw hart.
Ook u, O Moeder, hebt moeilijke beproevingen en menselijke angsten onder ogen gezien, maar u was moedig en dapper.
U vertrouwde alles toe aan God, beantwoordde Hem met liefde en gaf uzelf zonder voorbehoud.
Als de onverschrokken Vrouw van Liefde snelde u naar Elizabeth om haar te helpen, ging u in op de noden van het echtpaar tijdens de Bruiloft in Kana, en verlichtte u met standvastigheid in het hart op Calvarië de nacht van verdriet met de hoop van Pasen.
Uiteindelijk gaf u met moederlijke tederheid moed aan de bange discipelen in de Bovenkamer en verwelkomde u met hen de gave van de Geest.
En nu smeken wij u: hoor ons geroep!
We hebben uw liefdevolle blik nodig die ons uitnodigt om te vertrouwen op uw Zoon, Jezus.
U die bereid bent onze zorgen te omarmen, kom ons te hulp in deze tijden van onrecht en verwoestende oorlogen, droog de tranen van de lijdenden die rouwen om het verlies van hun geliefden, wek ons op uit de verdoving die ons pad verduisterd heeft, en ontwapen onze harten van geweld, zodat de profetie van Jesaja spoedig wordt vervuld:
“Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen; het ene volk zal tegen het andere geen zwaard meer opheffen, en zij zullen de oorlog niet meer leren” (Jesaja 2:4).
Wend uw moederlijke blik op de menselijke familie, die de vreugde van de vrede en het gevoel van gemeenschap is kwijtgeraakt.
Spreek voor ons ten beste in deze wereld vol gevaar, zodat de mensheid het leven mag koesteren en de oorlog mag afwijzen, zorg draagt voor de lijdenden, de armen, de weerlozen, de zieken en de verdrukten, en ons Gemeenschappelijk Huis mag beschermen.
Wij roepen om de barmhartigheid van God, O Koningin van de Vrede!
Verander de harten van degenen die haat zaaien, laat de wapens die dood veroorzaken verstommen, doof het geweld dat zich in het hart van de mensheid ontwikkelt, en inspireer vredesprojecten van degenen die over naties regeren.
O Koningin van de Heilige Rozenkrans, ontwar de knopen van egoïsme en verdrijf de donkere wolken van het kwaad.
Vul ons met uw tederheid, til ons op met uw zorgzame hand, en schenk ons uw moederlijke omhelzing, die ons doet hopen op de komst van een nieuwe mensheid, waarin “de woestijn een boomgaard zal worden, een boomgaard als een woud.
Het recht zal zich vestigen in de woestijn, gerechtigheid wonen in de boomgaard.
Dan zal de gerechtigheid vrede stichten, rust en vertrouwen voor altijd.” (Jesaja 32:15-17).
O Moeder, Salus Populi Romani, bid voor ons!
