In het gebruikelijke najaarsoverleg op 5 november jl. gingen bestuur en leden van de werkgroepen aan de slag om met zijn allen na te denken over de toekomst van onze caritas. Zo zien we al jaren dat de directe noodhulp aan mensen steeds verder achterblijft ten opzichte van het geven van indirecte “nood”-hulp aan bijvoorbeeld voedselbanken en sommige diaconale activiteiten in onze geloofsgemeenschap.
Niet alleen de wet op de privacy bemoeilijkt het kunnen geven van directe noodhulp maar ook het vinden van de mens in nood vraagt veel creativiteit en een uitgebreid netwerk. Daarnaast zien wij door de sterke vergrijzing van onze leden de werkgroepen caritas steeds kleiner worden. Hetgeen niet alleen een groter beroep doet op de dan aanwezige leden maar ook dat onze caritas activiteiten niet meer kunnen worden vervuld.
Essentiële vragen die over de tafel gingen voor de toekomst van caritas waren: Hoe zie je toekomst van de caritas? Wat zie jij als kansrijke projecten of organisaties om te steunen? Heb je ook al een idee hoe je dat dan zou kunnen doen? Waar liggen grenzen binnen onze regels als caritas? Het is een begin om met elkaar bewust te worden dat wij het ons niet kunnen veroorloven om stil te staan. Dit vraagt om een gezamenlijke aanpak van bestuur en leden.
Wij hebben het vertrouwen dat we met zijn allen daarin gaandeweg kleine stapjes kunnen maken. Juist omdat caritas een belangrijke rol vervult in de “armoede” waarin mensen kunnen verkeren. Het vergroot onze zichtbaarheid en is een fundament van ons gelovig zijn. Wordt vervolgd!
Bestuur Parochiële Caritas Instelling H. Drie-eenheid.
