TekstWe voeden kinderen op voor een situatie die zij en wij niet kennen. Want die wereld moet nog ontstaan, mede door hen. Maar in het onderwijs wordt dit vaak vergeten. We stellen doelen. Als kinderen die halen zijn we tevreden. We leren kinderen – en onszelf – maar één ding. En als daarbuiten dan het leven anders loopt, dan beseffen we dat we daar niet voor geleerd hebben. Dan staan we met lege handen. Dan blijft slechts de onzekerheid. Want in het leven is er meer onverwacht dan dat wat te voorspellen is.
Leo Fijen, interview met Erik Borgman ‘Ik vertrouw op nieuwe wegen’, Klooster 2024, nr 28
Weet je, twijfel zorgt ervoor dat een mens zich niet langs de kant van de weg zet vanuit een gevoel zijn bestemming bereikt te hebben. Neem nu God. Als ik denk Hem te kennen, dan kan ik erbij gaan zitten. Ik heb dat gevoel niet. Ik ken God wel, maar ook niet. Ik ken Hem niet helemaal, ik twijfel soms aan bepaalde zaken die ik over God denk te weten. (…) In alles wat ik weet, zit er altijd een stuk dat ik niet weet. En dat stuk verdwijnt niet. Dat stuk blijft altijd bestaan. En in dat lege stuk woont de twijfel.
Erik Galle, Erik en het vraagteken, uit: Klooster 2024, nr 28
